-
1 επίδικος
-
2 ἐπίδικος
-
3 επιδικος
I21) юр. требуемый по суду, являющийся предметом судебного спора(κλῆρος Isae., Dem.)
2) спорный, оспариваемый(νίκη Plut.)
IIἥ юр. наследница ( на руку и на имущественные права которой заявлена судебная претензия) Isae., Dem. -
4 ἐπίδικος
ἐπίδῐκ-ος, ον,A disputed at law, liable to be made the subject of a process at law (cf. ἀνεπίδικος),ἐ. τινί ἐστιν ὁ κλῆρος Is.3.3
,43, cf. 11.10;μὴ ἐ. εἶναι τὸν κλῆρον D.44.46
. Adv.-κως, ἀνυέσθω Petos.
ap. Vett.Val.128.27.II. Subst. ἐπίδικος, ἡ, an heiress for whose hand her next of kin are claimants at law, Is.3.64; ἐ. τινα καταλιπεῖν ib.73.2. generally, subject to a judicial decision, δίδωμι ἐμαυτὸν ἐπίδικον τοῖς δημόταις I commit myself to the people's decision, D.H.7.58 codd.; disputed, of territory,πρός τινας Plu.Cleom.4
; ἐ. νίκη a disputed victory, Id.Fab.3.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐπίδικος
-
5 επίδικος
η, ο [ος, ον ] юр. оспариваемый; спорный;επίδικο κτήμα — спорное имение
-
6 ἐπίδικος
ἐπί-δικος, worauf man ein Recht hat, vor Gericht Ansprüche machen kann, bes. von Erbschaften u. Erbtöchtern; ἡ ἐπὶ παντὶ τῷ κλήρῳ καταλελειμμένη ὀρφανή, μὴ ὄντος αὐτῇ ἀδελφοῦ, eine Erbinn, um welche die nächsten Verwandten vor Gericht streiten, wer den nächsten Anspruch auf ihre Hand u. ihr Vermögen hat. Übh. bestritten, νίκη, νίκημα, ein streitiger Sieg; δίδωμι ἐμαυτὸν ἐπίδικον δημόταις, ich übergebe mich dem Richterspruche der Bürger -
7 mahkemelik
επίδικος -
8 спорный
спорный αμφισβητήσιμος; συζητήσιμος (дискуссионный)' юр. επίδικος; \спорный вопрос το αμφισβητούμενο* * *αμφισβητήσιμος; συζητήσιμος ( дискуссионный); юр. επίδικοςспо́рный вопро́с — το αμφισβητούμενο
-
9 επιδίκως
-
10 ἐπιδίκως
-
11 επίδικον
-
12 ἐπίδικον
-
13 ἐπί-κληρος
ἐπί-κληρος, das väterliche Vermögen erbend, bes. ἡ, die Erbtochter, welche keine Brüder hatte, so daß ihr das ganze väterliche Vermögen zufiel, die aber, damit das Vermögen nicht in eine fremde Familie komme, den nächsten Verwandten heirathen mußte, auch, wenn sie arm war, von diesem ausgestattet wurde (s. das Gesetz Dem. 43, 51); im Fall Mehrere auf sie Ansprüche machten, trat eine gerichtliche Entscheidung ein, s. ἐπίδικος u. vgl. Andoc. 1, 117 ff.; Herm. Staatsalterth. §. 121, 4, Meier u. Schömann Att. Proceß S. 468; αἱ τῶν ἐπικλήρων δίκαι Lys. 15, 3; παῖδ' ἐπίκληρον Ar. Vesp. 583, vgl. Av. 1652; Plat. Legg. I, 630 e; ἡ μήτηρ ἐμὴ ἐπὶ παντὶ τῷ οἴκῳ ἐπίκληρος οὖσα Is. 10, 4, 21. – Uebh. Erbinn, οὐσίας μεγάλης Plut. Cleom. 1; auch τῇ ἀρχῇ, Erbinn des Reichs, D. Hal. 1, 70.
-
14 ἐπί-δικος
ἐπί-δικος, worauf man ein Recht hat, vor Gericht Ansprüche machen kann, bes. von Erbschaften u. Erbtöchtern; ὁ κλῆρος Is. 2, 2 u. oft; ἐπιδίκου ὄντος τοῦ κλήρου Dem. 43, 69; vgl. ἡ ἐπίδικος, nach B. A. 256 ἡ ἐπὶ παντὶ τῷ κλήρῳ καταλελειμμένη ὀρφανή, μὴ ὄντος αὐτῇ ἀδελφοῦ, eine Erbinn, um welche die nächsten Verwandten vor Gericht streiten, wer den nächsten Anspruch auf ihre Hand u. ihr Vermögen hat, Dem. u. Is. öfter. – Uebh. bestritten, νίκη, νίκημα, ein streitiger Sieg, Plut. Fab. 3; de Herod. malign. 17; δίδωμι ἐμαυτὸν ἐπίδικον δημόταις, ich übergebe mich dem Richterspruche der Bürger, D. Hal. 7, 58.
-
15 ανεπιδικος
I2юр. (никем) не оспариваемый, бесспорный(τὰ πατρῷα Isae.; κλῆρος Dem.)
IIἥ бесспорная, т.е. единственная наследница Dem. -
16 επικληρος
- ου ἥ1) (единственная) наследница (на которой, по афинскому праву, должен был жениться ближайший, родственник; если претендентов на руку ἐ. было несколько, вопрос решался в судебном порядке, и в этом случае ἐ. называлась ἐπίδικος) Lys., Arph., Plat., Isae., Dem., Arst.2) наследница ( вообще)(οὐσίας μεγάλης Plut.)
-
17 спорный
спорныйприл ἀμφισβητήσιμος, συζητήσιμος/ юр. ἐπίδικος, ἀμφισβητούμενος. -
18 επιδίκου
-
19 ἐπιδίκου
-
20 επιδίκους
- 1
- 2
См. также в других словарях:
ἐπίδικος — disputed at law masc/fem nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
επίδικος — η, ο (AM ἐπίδικος, ον) αυτός που βρίσκεται ακόμη στην κρίση τού δικαστηρίου, που δεν έχει ξεκαθαριστεί νομικώς («ἐπιδίκου ὄντος τοῡ κλήρου», Δημοσθ.) νεοελλ. φρ. «επίδικο πράγμα» ό,τι έχει καταστεί αντικείμενο δικαστικής διαφοράς αρχ. 1.… … Dictionary of Greek
επίδικος — η, ο που βρίσκεται ακόμη στην κρίση του δικαστηρίου: Επίδικο κτήμα … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
ἐπιδίκως — ἐπίδικος disputed at law adverbial ἐπίδικος disputed at law masc/fem acc pl (doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἐπίδικον — ἐπίδικος disputed at law masc/fem acc sg ἐπίδικος disputed at law neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἐπιδίκου — ἐπίδικος disputed at law masc/fem/neut gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἐπιδίκους — ἐπίδικος disputed at law masc/fem acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἐπίδικα — ἐπίδικος disputed at law neut nom/voc/acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἐπίδικοι — ἐπίδικος disputed at law masc/fem nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ανεπίδικος — ἀνεπίδικος, ον (Α) (Νομ.) μη αμφισβητούμενος δικαστικά, μη διεκδικούμενος από κάποιον άλλον. [ΕΤΥΜΟΛ. < αν στερ. + επίδικος «αυτός που μπορεί να διεκδικηθεί μπροστά στο δικαστήριο, ο περιμάχητος»] … Dictionary of Greek
δίκη — Με τον όρο δ. υποδηλώνεται το σύνολο των πράξεων οι οποίες αποτελούν την ιδιαίτερη εκείνη νομική σχέση που ονομάζεται δικονομική σχέση και αναπτύσσεται μεταξύ των ενδιαφερομένων μερών και των δικαστικών οργάνων του κράτους προς τον σκοπό της… … Dictionary of Greek
